kose
Gözyaşı ZamanıZaman akıp gidiyor ve yine mübarek ayların içinde bulunduğumuz anlarda o güzel ay yaklaşıyor bizlere uzaktan göz kırpıyor.Ellerin semaya açıldığı dualara ihtiyaç duyulan ruhların eşliğinde dökülüyor bir kaç damla yanaklardan ve işte uzun bir aradan sonra yine ve yeniden sizlerleyim farklı bir başlıkta gözyaşı zamanı sevgiyle kalınız.
Zamanla,insanın başına ne gelirse kendi yapıp ettiklerindenmiş,diyerek kabullendim hayatı.Daldığım derin gaflet uykusundan uyandığımda kendime baktım;vücudum kabir tarafına bir inişte koşar gibi gidiyor.Ve işte gözyaşı zamanı...
Her an taşmaya hazır yaşlar bulundurur kimileri göz pınarlarında.Biraz sert esen rüzğar,dokunaklı bir terennüm,seherlerde yankılanan bir ezan bu yaşları ılık ılık akıtıverir yanaklara doğru...Sokaklara terk edilmiş ve manen gece karanlığında kalmış bir yalnız'ın,mübarek bir kulun aydınlığında gülümsemesi gibi ılıktır bu yaşlar.İnsanın,özlenen rüyalarla uyanıvermesi,hayallerin en umulmadık yerde gerçeğe dönüşüvermesi veya en yabancı zannedilenin dost oluvermesi gibi titrek titrek olur göz kapakları.Akar bir kaç damla peş peşe.Ardı kesilmicekmişcesine iç çektirir gögüs kafesine.Kimi zaman hıçkırık,kimi zaman sarsıntı içten içe...Annelerin zor zamanlar için biriktirip her fırsatta evlatlarına sunmakta tereddüt etmedikleri yaşlar gibi...
Yalnızlığın koyulaştığı anlarda, ''Yalnız değilsin!'' dercesine birden çıkıverir yaşlar.Çok değil,iki damla...Bu iki damla yoldaş olur insana yalnızken yollarda.İnsanın ''Gitmez!'' dediklerinin gittiği veya ''Döner!'' diye beklediklerinin gelmediği bir zamanda akan iki damla yaşın adı,sabırdır.Ve geri dönüşü olmayan yolların en doğru kavşağıdır ıslak kirpiklerin çizdiği kavis.
Ödünç alınmış mutlulukların iade zamanını gösterir bazen,olmadık zamanlarda süzülen gözyaşları.Sebepsiz,öylesine düşüverir,yanaklara çarptıktan sonra sinelere.Kimi zaman gülümsemenin ardına düşer;gamzeler çöktükçe içe doğru,akar da akar keyfince.Bir kaç damla ''Süpriz!'' dercesine tutunur kalır kirpiklerde bazen de;her an damlamaya hazır,ne kırk ikindiye benzer,ne ahmak ıslatır...Yalnızlık düşünce kara gözlerin bahtına,sabahın rüzgarında yükselen deniz suları gibi dalgalanır gözün kuytularında.Kıyıya vurduğu zamanlarda olur,içe aktığı zamanlar da...Acı yakar gönül gözünü ama,pişirirde aynı zamanda.Bu pişme,yıldırım düşmesi gibi oyuk oyuk eder de gönlü,yeni yeni gözler hasıl olur.Açıldıkça açılır gönül gözü,derinleştikçe derinleşir.Dışa düşmeyen her bir gözyaşı damlası,içe dönüp seyr u süluk eder kalb maverasında...
''Zamansızdır.'' denebilir her an gelebilecek bir kaç damla gözyaşına.Seher vaktinde zamansızlığı kalkar her an damlamaya hazır yaşların.Tam zamanıdır çünkü gecede kepengi inmiş gözlerin açılmasının.Tam zamanıdır üzerine yorgan çekilen kalb nakşının örtülerinin alınmasının.Bir kaç damla yaşla 'amin'lere dönük yüzlerin dolunaydan da beyaz kesildiği anlarda seher...Okyanusa akıntıyı,göze pınarları veren El- Muktedir'in haber verdiği gibi:Cennetliklerin bir vasfıdır,seherlerde istiğfar.